dinsdag 5 januari 2016

Visuele impressies.

Van de kerst en nieuwjaarsvakantie is gebruik gemaakt om alle opnames van ligfietstochten in november en december te monteren. De velomobieltocht is reeds vermeld. Maar de impressies van de LIA tocht en de WOL doortrapperstocht niet.

Van de LIA maidentrip zijn 2 impressies gemaakt. 
Een met de opnames van mezelf en foto's van Jan.
En een montage met de opnames van Geert Daems, Johan Vandekeere, Jorgen Krivitzki, Kurt Van de Veire, Lucien Poppe en Peter Jast.

LIA maidentrip:



WOL Doortrapperstocht:

zaterdag 2 januari 2016

De kop is eraf.

Een feestvierder ben ik niet, ik laat al jaren oud naar nieuw aan mij passeren. De laatste jaren, als het een beetje meezit, start ik het nieuwe jaar met een fietstocht, welke start vroeg in de ochtend. Waar het vroeger een tochtje was van om en bij de 50-60 km met de trike, kon het nu, vanwege de Orca, ietsje verder. We maakten er direct 138 km van.


We vertrokken iets later dan gepland, om 7u30 ipv 6u30. Mijn verwondering was groot toen ik direct, terwijl ik Gent buiten reed, al de eerste jogger voorbij reed. Wellicht ook geen feestbeest.



We zijn nog maar net buiten Gent en de ochtendgloren van de eerste dag van het nieuwe jaar komen al aan de horizon.




Hieronder rijden we een stukje in Nederland (richting Zuiddorpe).


Wolkjes geschilderd door de zon.






Hier zijn we weer in België.

De eerste auto wordt van de vangrails geplukt.

Zo wil ik wel meer wegen.
Asfalt voor de fietser, kasseien voor de auto's.

Lokeren, hoe verzin je het?

In het echt ziet het er beter uit dan op foto.



De voorspelde bewolking dient zich al aan.

Tot mijn verwondering had ik het kouder in de Orca dan erbuiten. De luchtstroom in de (rijdende) Orca samen met het zweten zorgde voor sterke afkoeling. Welke ik minder had als ik stilstond, het was dan ook windstil.
Dat ik de laatste dagen behoorlijk tekeer ben gegaan, van zaterdag 26-12 tot en met vrijdag 1-1 haalde ik ruim 460 km, voelde ik ook in mijn benen. Na 100 km wilden de benen er mee stoppen, maar ook de batterij toonde dat er iets aan de hand was. Ik ben gestart met een pas opgeladen batterij en ben geëindigd met amper 25% restlading en dit voor een tocht van 138 km. Ik ben meer km gewoon met 1 batterijlading. 
De eerste uren kwam ik, behalve de jogger, nauwelijks iemand tegen. Later begonnen de eerste baasjes met hond, wandelaars en fieters in beeld te komen. Nog later zag ik rond Stekene de eerste groepjes wielertoeristen en tegen de middag geregeld joggers en alleen rijdende wielertoeristen. Op het eind ik ontmoette ik de eerste VIS (iemand met het Velomobiel Inhaal Syndroom) van dit jaar, maar deze heb ik vakkundig op zijn plaats kunnen zetten. Hij kon me pas inhalen toen ik langs te smal staande paaltjes en we, direct nadien, door een onoverzichtelijke bocht van 90° moesten. Maar na zijn sprint bleek hij toch maar 32 km/u te halen. Toen ik opnieuw langszij kwam duwde ik even door tot 38-39 km/u en hij gaf zich duidelijk gewonnen. Ja, zelfs bij mij moet je meer dan dat kunnen.